Η τραγουδίστρια των REC Ξένια στον «Ε.Τ.»: Η κατάσταση στην Ουκρανία είναι πολύ δύσκολη – Ανησυχώ για τους δικούς μου
ια την κατάσταση που επικρατεί τις τελευταίες ημέρες στην Ουκρανία, καθώς και την οικογένειά της που ζει στο Ντόνετσκ, μίλησε η Ξένια των REC στον «Ε.Τ.» της Κυριακής.
Η τραγουδίστρια του γνωστού συγκροτήματος αναφέρθηκε στην αγωνία που νιώθει κάθε ημέρα για τους δικούς της ανθρώπους που βρίσκονται κρυμμένοι σε σπίτια και υπόγεια για να αποφύγουν τις εχθροπραξίες: «Η κατάσταση είναι πολύ δύσκολη. Προσπαθώ να επικοινωνήσω με τη μητέρα μου, τον πατέρα μου και τον αδελφό μου, αλλά δεν μπορώ. Ετσι, δεν έχω νέα τους καθημερινά για να ξέρω αν ζουν και πώς είναι», θα πει αρχικά και θα προσθέσει: «Από το 2014 έχει πόλεμο στο Ντόνετσκ, απ’ όπου κατάγομαι, αλλά πλέον η κατάσταση είναι πάρα πολύ σοβαρή. Οι γονείς μου, ο αδελφός μου, τα ξαδέλφια μου, η γιαγιά μου είναι όλοι εκεί. Ευτυχώς, όλοι ζωντανοί».
Πρόβλημα υγείας
Η 32χρονη τραγουδίστρια με Ουκρανό πατέρα και μητέρα ελληνικής καταγωγής, που γεννήθηκε στην Ουκρανία, μιλώντας για τον πόλεμο αποκάλυψε ότι η μητέρα της αντιμετωπίζει ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας για το οποίο χρειάζεται φάρμακα, τα οποία είναι σχεδόν ακατόρθωτο να τα προμηθευτεί: «Η μητέρα μου έχει μια σοβαρή ασθένεια και χρειάζεται σημαντικά φάρμακα, αλλά τώρα φοβόμαστε για το τι θα γίνει. Δεν μπορώ να τους στείλω, γιατί καθημερινά γίνεται βομβαρδισμός και όλοι πια μένουν κλεισμένοι στα σπίτια τους και στα υπόγεια για να σωθούν».
Το Ντόνετσκ έχει αυτονομηθεί από το 2014 και από τότε βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση. Η Ξένια είχε φέρει τότε στην Ελλάδα τη μητέρα και τον αδελφό της, αλλά μόλις βρήκαν ευκαιρία επέστρεψαν στο σπίτι τους. «Το 2013 ήταν η τελευταία χρονιά που βρέθηκα στο σπίτι μου εκεί. Από το 2014 η μητέρα μου και ο αδελφός μου ήρθαν μαζί μου στην Ελλάδα και έμειναν για περίπου τρία χρόνια, αλλά μετά επέστρεψαν. Τον περασμένο Αύγουστο κατάφερα να τους δω από κοντά όταν πήγα να τους επισκεφθώ. Είδα πράγματα που δεν περιγράφονται. Ηταν εικόνες που πλέον βλέπουμε καθημερινά με τον πόλεμο στην Ουκρανία. Τους μιλάω τώρα όποτε το καταφέρνουμε και οι φωνές τους τρέμουν. Μου λένε ότι τα καταφέρνουν και να μην αγχώνομαι και στενοχωριέμαι, αλλά αυτό δεν μπορώ να το καταφέρω», λέει συγκινημένη.