Πρωτοχρονιά: Τα παλαιότερα χρόνια η πρώτη μέρα του χρόνου ήταν καθοριστική για τη συνέχεια του αφού θεωρούσαν πως ότι καλό άσχημο σωστό ή λάθος γινόταν, θα επαναλαμβάνονταν όλη τη νέα χρονιά.
Αρκετές δοξασίες υπήρχαν για το πρωτοχρονιάτικο νερό. Στην Αθήνα, οι γυναίκες έριχναν στην αυλή τα ξημερώματα όσο περίσσευε τις προηγούμενες ημέρες ώστε να γεμίσουν τις στάμνες από τα πηγάδια ή τις κρήνες με το πρώτο νερό του έτους.
Στη συνέχεια “φίλευαν” τις πηγές με κάστανα, καρύδια ή πίττες που κατέληγαν στα παιδιά της γειτονιάς. Κατά την διάρκεια της τελετουργίας η νοικοκυρά δεν έπρεπε να μιλήσει σε κανέναν μέχρι να επιστρέψει σπίτι, όπου με το “αμίλητο νερό” έπλενε το πρόσωπό της και ράντιζε τους τοίχους του.
Στα χωριά άφηναν κεράσματα στη βρύση προς εξευμενισμό του ξωτικού ή της νεράιδας που βρισκόταν σε αυτή. Στη Ρούμελη, η νοικοκυρά σταύρωνε την πηγή με ένα νόμισμα, ζητώντας να τρέχουν τα λεφτά στο σπίτι όπως το νερό της βρύσης.