Σαν σήμερα στις 26 Αυγούστου του 1972 έγινε στο Μόναχο η τελετή έναρξης των 17ων σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων, που λίγες ημέρες αργότερα θα έχαναν τη συγκεκριμένη ονομασία και θα έμεναν στην ιστορία ως η «σφαγή του Μονάχου».
Αναφερόμαστε στα γεγονότα της 5ης Σεπτεμβρίου, όταν οκτώ Παλαιστίνιοι της οργάνωσης «Μαύρος Σεπτέμβρης» εισέβαλαν στο Ολυμπιακό Χωριό και λίγες ώρες αργότερα δεκαεπτά άτομα (έντεκα Ισραηλινοί, πέντε τρομοκράτες και ένας αστυνομικός) είχαν σκοτωθεί.
Επιστρέφοντας όμως στην ημέρα της τελετής έναρξης πολλά ήταν τα σημάδια που φανέρωναν πως θα μπορούσε να γίνει το κακό, αλλά κανείς δεν τα πήρε στα σοβαρά. Η Γερμανία, παρά το γεγονός ότι είχαν περάσει 27 χρόνια από τη λήξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, προσπαθούσε με κάθε τρόπο να αποτινάξει οποιοδήποτε στοιχείο από το βίαιο παρελθόν της και θεωρούσε πως αυτό θα το κατάφερνε με τη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων.
«Μπορείτε να δείτε τι προσπαθούμε να θάψουμε, τελικά και για πάντα, με τους Αγώνες», δήλωσε μέλος της οργανωτικής επιτροπής στον Πίτερ Χάρβεϊ του «Guardian» λίγο πριν από την τελετή έναρξης προσθέτοντας: «Θέλουμε τόσο πολύ να είναι αυτοί οι Αγώνες γεμάτοι από ειρήνη, αθλητισμό και τίποτε άλλο».
Υπό αυτό το πρίσμα η αστυνομική δύναμη τόσο στους αθλητικούς χώρους όσο και στο Ολυμπιακό Χωριό ήταν κάτι παραπάνω από διακριτική και κάποιοι που ήταν περισσότερο καχύποπτοι τόνιζαν ότι αυτό δεν θα έρεπε να συμβεί φοβούμενοι μήπως γίνει κάτι πολύ άσχημο.
Ενας από αυτούς ήταν και ο αρχηγός της αποστολής του Ισραήλ, Σμούελ Λάλκιν, που είχε εκφράσει την ανησυχία του στις αρμόδιες Αρχές σχετικά με τα καταλύματα της αποστολής και την απουσία ισχυρής αστυνομικής δύναμης. Οι γερμανικές Αρχές διαβεβαίωσαν τον Λάλκιν ότι θα παρείχαν επιπλέον ασφάλεια στην αποστολή του Ισραήλ, αλλά ο Λάλκιν χρόνια αργότερα διατηρούσε ακόμη τις αμφιβολίες του αν αυτά τα επιπλέον μέτρα είχαν ληφθεί ποτέ. Και τα γεγονότα τον έχουν δικαιώσει!
Το πόρισμα ήταν έτοιμο λίγες ημέρες πριν από την τελετή έναρξης και στην «Κατάσταση 21», που δημιούργησε ο Σίμπερ, προέβλεψε με ακρίβεια την εισβολή ένοπλων Παλαιστινίων στα καταλύματα όπου διέμενε η αποστολή του Ισραήλ, με σκοπό να σκοτώσουν και να κρατήσουν ομήρους, ώστε να απαιτήσουν την απελευθέρωση των φυλακισμένων τους από το Ισραήλ και να φύγουν από τη Γερμανία με ένα αεροπλάνο.
Ετσι, χωρίς κανένα επιπλέον μέτρο έγινε η τελετή έναρξης και όντως ήταν μία πολύ καλή προσπάθεια από την πλευρά τους για να δώσουν στον κόσμο κάτι διαφορετικό. Για τους 42 εκπροσώπους του Ισραήλ, που πήγαν στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, η διοργάνωση του Μονάχου ήταν η καλύτερη ευκαιρία για να δείξουν ότι δεν λύγισαν από τη γερμανική βαρβαρότητα. Στο Ολυμπιακό Στάδιο του Μονάχου η περηφάνια πετούσε στο ύψος της ισραηλινής σημαίας, που ανέμιζε στο γερμανικό ουρανό… «Το να πάρω μέρος στην τελετή έναρξης ήταν μία από τις πιο όμορφες στιγμές στη ζωή μου. Είμαστε στον παράδεισο», μοιράστηκε εκείνα τα συναισθήματα ο ξιφομάχος Νταν Αλον.
Ολα κύλησαν ιδανικά εκείνη την ημέρα, αλλά, εκτός από αυτούς που γιόρταζαν και έτειναν χείρα φιλίας ο ένας στον άλλον, υπήρχαν και οι Παλαιστίνιοι που ήθελαν να στήσουν τη δική τους «γιορτή» και να χαλάσουν το αθλητικό ιδεώδες που τόσο κόπιασαν και ρίσκαραν για να αναδείξουν οι διοργανωτές του Μονάχου.
Οι υπόλοιπες ημέρες μέχρι τα ξημερώματα της 5ης Σεπτεμβρίου ήταν ήσυχες και όλοι ασχολούνταν με τα κατορθώματα των αθλητών και αθλητριών εντός των αγωνιστικών χώρων, αλλά όλα άλλαξαν στις 4 τα ξημερώματα, όταν οι τρομοκράτες ανενόχλητοι έφτασαν στο χώρο όπου διέμενε η αποστολή του Ισραήλ μέσα στο Ολυμπιακό Χωριό.
Η «Κατάσταση 21» επαληθεύτηκε πλήρως και μετά από λίγες ώρες 17 άτομα είχαν σκοτωθεί και οι «Γελαστοί Αγώνες» των Γερμανών μετατράπηκαν σε μία μαύρη κηλίδα στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.