Η επανάσταση της «Μεγάλης Παραίτησης» φουντώνει – Τι γίνεται στην Ελλάδα και τι στο εξωτερικό

Γιγαντώνεται το φαινόμενο της «Μεγάλης Παραίτησης» που καταγράφεται τους τελευταίους μήνες στις ΗΠΑ, παρά την εκτίναξη του πληθωρισμού, την ανησυχητική πορεία της οικονομίας και εν μέσω των πολυεπίπεδων κρίσεων που ταλανίζουν τη διεθνή κοινότητα. Η νέα κανονικότητα που παγιώνεται στις ΗΠΑ εξαπλώνεται στη «Γηραιά Ηπειρο» και παγκοσμίως με ανησυχητικό ρυθμό.

 

Μόνο τον Μάρτιο, 4,5 εκατομμύρια Αμερικανοί εγκατέλειψαν τη δουλειά τους, νέος αριθμός-ρεκόρ, με αποτέλεσμα οι κενές θέσεις εργασίας στην αγορά να εκτιναχτούν στα 11,5 εκατομμύρια. Σε κάθε Αμερικανό εργαζόμενο αναλογούν πλέον 1,9 θέσεις εργασίας, ένας αριθμός αισθητά υψηλότερος από τα προ πανδημίας δεδομένα, ενώ τον Φεβρουάριο του 2020 η αναλογία βρισκόταν στο 1,2.

Ο όρος «Μεγάλη Παραίτηση» δόθηκε από τον Αμερικανό ακαδημαϊκό Αντονι Κλοτς για να περιγράψει το κύμα των πανδημικών παραιτήσεων. Ειδικοί αναλυτές σημειώνουν πως, έπειτα από δύο χρόνια πανδημίας, οι εργαζόμενοι επαναξιολογούν τους όρους εργασίας τους για να επιστρέψουν και, επειδή όπως φαίνεται, δεν είναι ευχαριστημένοι από τα δεδομένα, παραιτούνται για να αναζητήσουν καλύτερες συνθήκες.

Δυσαρεστημένοι και οι Ευρωπαίοι

Το πρώτο τρίμηνο του 2021, το 2,6% των θέσεων εργασίας στην Ε.Ε. ήταν κενό, σύμφωνα με τη Eurostat, που φτάνει στο 5% σε χώρες όπως η Τσεχία και το Βέλγιο. Πρόκειται για το υψηλότερο ποσοστό κενών θέσεων στην Ευρώπη την τελευταία δεκαετία. Ευρωπαίοι αξιωματούχοι παραδέχονται πως «αν θέλουμε να συνεχίσει να λειτουργεί η μηχανή, θα χρειαστούμε περισσότερους ανθρώπους στο δωμάτιο λειτουργίας».

Ενδεικτική είναι έρευνα της Microsoft, στην οποία συμμετείχαν 30.000 εργαζόμενοι από ολόκληρο τον κόσμο, και έδειξε ότι το 41% σκεφτόταν να παραιτηθεί ή να αλλάξει επαγγελματικό κλάδο μέσα στη χρονιά. Σύμφωνα με την έρευνα του LinkedIn, το 58% των Ευρωπαίων εξετάζει το ενδεχόμενο να αλλάξει δουλειά εντός του έτους. Στη Βρετανία, το ποσοστό των εργαζομένων ηλικίας 16 έως 64 ετών που άλλαξε δουλειά ανήλθε στο ιστορικό υψηλό του 3,2% για το τελευταίο τρίμηνο του 2021. Ερευνα της βρετανικής εταιρίας στρατολογήσεων Randstad UK σε 6.000 εργαζομένους έδειξε ότι το 69% αυτών πιστεύει ότι θα αλλάξει εργασία τους επόμενους μήνες, και το 24% σχεδιάζει μια τέτοια αλλαγή σε τρεις με έξι μήνες.

Αντίστοιχη «τάση» καταγράφεται και στην Ελλάδα. Σε έρευνα που πραγματοποίησε η PeopleCert με επιστημονική επιμέλεια του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών και παρουσιάστηκε στο Delphi Economic Forum, το 22% των ερωτώμενων σκέφτεται να αλλάξει εργασία μέσα στον επόμενο χρόνο, το 29% δεν αποκλείει μια τέτοια αλλαγή και το 60% των εργαζομένων δεν είναι ικανοποιημένο από την εργασία του.

Και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ολοένα και περισσότεροι εργοδότες πιέζουν τις πολιτικές ηγεσίες για τη χαλάρωση των μεταναστευτικών κανόνων, για την προσέλκυση τόσο ανειδίκευτου όσο και εκπαιδευμένου προσωπικού. Παράλληλα, οι αμερικανικές επιχειρήσεις στην προσπάθειά τους να διασφαλίσουν νέο προσωπικό αναγκάζονται να προσφέρουν ολοένα και υψηλότερες αμοιβές, γεγονός που ενισχύει τις ισχυρές πληθωριστικές πιέσεις στην αγορά.

Οι αιτίες

Το ντόμινο των κρίσεων (υγειονομική, οικονομική, ενεργειακή, κλιματική) φαίνεται πως δεν αποθάρρυνε τους εργαζομένους από το να υπογράψουν τα χαρτιά της παραίτησής τους, καθώς οι προκλήσεις θέτουν στο προσκήνιο υπαρξιακά ζητήματα. Οπως δείχνουν αμερικανικές έρευνες, οι εργαζόμενοι που παραιτήθηκαν αναζητούν περισσότερη ευελιξία, καλύτερη ισορροπία μεταξύ δουλειάς και προσωπικής ζωής, λιγότερες ώρες ή ημέρες δουλειάς. Στους λόγους παραίτησης, το 40% των ερωτηθέντων σε έρευνα της Limeday επικαλείται κόπωση (burn-out), το 20% έλλειψη ευελιξίας και το 16% ότι οι εργοδότες δεν υποστηρίζουν την ευημερία τους. Ο οικονομικός αναλυτής της Bankrate, Μαρκ Χάμρικ, μιλώντας στο CNBC, σημειώνει πως η εκτεταμένη κρίση έδωσε τη δυνατότητα στους εργαζομένους να επαναξιολογήσουν τη δουλειά και τη ζωής τους, και να επαναπροσδιορίσουν τις επιθυμίες τους.

Η πλειονότητα των ανθρώπων που αναζητούν νέα θέση εργασίας (το 80%), σύμφωνα με το LinkedIn, είναι η «γενιά Ζ» (γεννημένοι από το 1997 έως το 2012), ενώ ακολουθούν οι «Μιλένιαλς» (γεννημένοι από το 1981 έως το 2012) κατά 50%. Εκπρόσωποι της «γενιάς Ζ» υποστηρίζουν πως δεν πρόκειται για την ιδεολογία του άεργου, αλλά για την απόρριψη της εργασίας για ελάχιστα χρήματα σε περιβάλλον όπου δεν υπάρχει εκτίμηση. 

Οι αριθμοί

*41% των εργαζομένων θέλει να εγκαταλείψει τη δουλειά του φέτος -Microsoft

– 55% των Αμερικανών σκοπεύει να αναζητήσει νέα δουλειά το 2022 (Bankrate job seeker surve

*56% των ερωτηθέντων στις ΗΠΑ δηλώνει πως η ευελιξία στο ωράριο εργασίας και η τηλεργασία είναι προτεραιότητες (bankrate job seeker survey).

*4,3 εκατομμύρια Αμερικανοί παραιτήθηκαν τον Αύγουστο (το 2,9% του εργατικού δυναμικού της χώρας)

*  1/3 των εταιριών στη Γερμανία καταγράφει ελλείψεις εξειδικευμένου προσωπικού

*30 εκατομμύρια εργαζόμενοι δεν επέστρεψαν στη δουλειά τους μετά την πανδημία σε 38 χώρες του ΟΟΣΑ

Μπορεί επίσης να σας αρέσει

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας. Θα υποθέσουμε ότι είστε εντάξει με αυτό, αλλά μπορείτε να εξαιρεθείτε εάν το επιθυμείτε ΑΠΟΔΟΧΗ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΟΡΟΙ ΧΡΗΣΗΣ