Έτοιμη η μελέτη της ΕΥΔΑΠ που προβλέπει τη μεταφορά νερού από τα Κρεμαστά για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας στην Αττική – Τα σχέδια για αφαλατώσεις
Το σχέδιο της ΕΥΔΑΠ για τη θωράκιση της Αττικής από τη λειψυδρία βρίσκεται σε εξέλιξη. Η ωρίμανση του μεγάλου έργου ενίσχυσης του ταμιευτήρα Ευήνου από τους δύο παραποτάμους (Κρικελοπόταμος και Καρπενησιώτης) που τροφοδοτούν τη λίμνη των Κρεμαστών, προχωρά βάσει χρονοδιαγράμματος.
Σύμφωνα με τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΕΥΔΑΠ κ. Χάρη Σαχίνη, η προκαταρκτική μελέτη για το έργο παραδόθηκε την Πέμπτη.
ΕΥΔΑΠ: Η μονάδα αφαλάτωσης στον σταθμό ρεύματος της ΔΕΗ στο Λαύριο
Παράλληλα, η εισηγμένη επεξεργάζεται και άλλα εναλλακτικά σενάρια τα οποία – εκτός από την ανακύκλωση νερού με επεξεργασία των λυμάτων και την εξοικονόμηση υδάτων -, περιλαμβάνουν και μονάδες αφαλάτωσης.
Όπως ανέφερε ο κ. Σαχίνης, στη διάρκεια του «Olympia Forum V», προ τριετίας ξεκίνησε μια συζήτηση με τον διευθύνοντα σύμβουλο της ΔΕΗ κ. Γιώργο Στάσση, για την εγκατάσταση μονάδας αφαλάτωσης στο Λαύριο, κοντά στη μονάδα ηλεκτροπαραγωγής της επιχείρησης. Αν και το σημείο είναι απομακρυσμένο από την κατανάλωση, είναι ένα σενάριο που εξετάζεται από την ΕΥΔΑΠ.
Υπάρχουν ωστόσο και άλλες θέσεις, στις οποίες μπορούν να «φιλοξενηθούν» αφαλατώσεις, σύμφωνα με τον κ Σαχίνη. Καταρχάς, όπως είχε επισημάνει ο ίδιος πριν από περίπου έναν μήνα σε συνέντευξη Τύπου, καθώς «υπάρχει ένδεια χώρου στην Αττική, εξετάζεται ακόμη και υποθαλάσσια».
Οι τοποθεσίες πάντως που μελετώνται για χωροθέτηση μονάδων αφαλάτωσης, εκτός από το Λαύριο, περιλαμβάνουν περιοχή στην Ανατολική Αττική, στις ακτές του Δήμου Μεσογαίας, η οποία βρέχεται από τον Νότιο Ευβοϊκό, από όπου το αφαλατωμένο νερό θα πρέπει να μεταφέρεται στη λίμνη Μαραθώνα. Το κόστος όμως υπολογίζεται ότι θα είναι διπλάσιο. Σύμφωνα με τις αναλύσεις της ΕΥΔΑΠ, εξίσου υψηλό θα είναι το κόστος και από την εγκατάσταση μονάδας στον Κορινθιακό Κόλπο, περίπου απέναντι από τις Αλκυονίδες ενώ αντίθετα στην Ψυττάλεια το αποτύπωμα θα είναι μικρό.
Σε κάθε περίπτωση, όπως ανέφερε χθες ο κ. Σαχίνης, η αφαλάτωση χρειάζεται ενέργεια, οπότε το ζητούμενο δεν είναι μόνο η ποιότητα του νερού της μονάδας, αλλά και το κόστος μεταφοράς του. Σήμερα το δίκτυο είναι βαρυτικό, από τον Εύηνο πηγαίνει στον Μόρνο, από εκεί στην Αθήνα και στα παράλιά της. Μάλιστα, η ΕΥΔΑΠ παράγει ενέργεια από το δίκτυό της. «Το θέμα με το νερό των αφαλατώσεων είναι το κόστος για να μεταφερθεί από τη θάλασσα προς τα πάνω. Αναλύουμε όλες τις λύσεις», σημείωσε ο επικεφαλής της επιχείρησης.
Πάντως, με το έργο σύνδεσης των Κρεμαστών με τον Μόρνο το νερό θα έρχεται με βαρύτητα και με χαμηλό ενεργειακό κόστος στην Αττική, όπως τόνισε ο κ. Σαχίνης, επισημαίνοντας ότι αφού ολοκληρωθεί η μελέτη και αναδειχθεί ανάδοχος από τον διαγωνισμό που θα προκηρυχτεί, απαιτούνται δύο έτη για την κατασκευή του.
Θ. Σκυλακάκης: Απαιτείται «καλάθι» λύσεων
Από την πλευρά του, ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Θόδωρος Σκυλακάκης μιλώντας για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας στην Αττική, ανέφερε ότι «έχουμε μια άσκηση σε πεδίο αβεβαιότητας» και το καλύτερο είναι «να δούμε ένα καλάθι λύσεων που να μας εξασφαλίζει σε κάθε περίπτωση». Επίσης σημαντικό, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι το πότε εφαρμόζεται η κάθε λύση.
«Οι αφαλατώσεις θέλουν λιγότερο χρόνο και δεν υπάρχει ανάγκη να πας σε διαγωνισμούς για έργα, αλλά σε έναν διαγωνισμό που να ζητάς νερό. Όλα αυτά θα τα δούμε στο τελικό καλάθι, αφού εξετάσουμε τις σχετικές προμελέτες. Για την τελική απόφαση έχουμε δύο αβεβαιότητες: η μία εάν θα έχει νερό, πού και με ποιο ανηγμένο κόστος και η δεύτερη το ενεργειακό κόστος, αν και κατά την άποψή μου στο κόστος ενέργειας τα επόμενα χρόνια θα έχει δραματική μείωση», επεσήμανε ο κ. Σκυλακάκης.
Επιπλέον, όπως υπογράμμισε ο υπουργός, μεγάλο ρόλο θα παίξει και η χρήση της τεχνολογίας. «Αν χρησιμοποιείς αφαλάτωση, το κόστος θα είναι διαφορετικό εάν αυτή δουλεύει 24ώρες ή μόνο τις ώρες που οι χονδρεμπορικές τιμές ρεύματος είναι μηδενικές ή και αρνητικές. Θα τα βάλουμε όλα κάτω και θα καταλήξουμε στο τελικό καλάθι λύσεων για θα διασφαλιστούμε από την ακραία αβεβαιότητα που έχουμε μπροστά μας», ανέφερε και πρόσθεσε: «Με τη μείωση του ενεργειακού κόστους, οι τιμές του νερού θα είναι σημαντικά χαμηλότερες στο μέλλον.
Ήδη σήμερα (σ.σ. την Παρασκευή) οι ωριαίες τιμές εκκαθάρισης από τις 11 το πρωί έως τις 3 το μεσημέρι η μέση τιμή ήταν στα 20 ευρώ η μεγαβατώρα».
Η εναλλακτική του ανακυκλωμένου νερού
Επίσης, ο κ. Σαχίνης μίλησε για τον στόχο της εταιρείας για μηδενικό αποτύπωμα άνθρακα έως το 2035. «Δεν είναι μόνο το νερό αλλά και η επεξεργασία λυμάτων τα οποία, όπως σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες, έτσι κι εδώ θα πρέπει να τα επεξεργαζόμαστε σε τεταρτοβάθμιο επίπεδο, δηλαδή σε επίπεδο πόσιμου νερού όπως π.χ. στη Σιγκαπούρη όπου το πόσιμο νερό είναι κατά ένα τρίτο φυσικό, κατά ένα τρίτο από αφαλάτωση και κατά ένα τρίτο ανακυκλωμένο.
Βλέπουμε το ανακυκλωμένο νερό ως μια από τις εναλλακτικές λύσεις, το οποίο εμείς προορίζουμε για άρδευση και βιομηχανική χρήση στην Αττική, περιορίζοντας τη ζήτηση για καθαρό πόσιμο νερό», υπογράμμισε.
Στην Ψυττάλεια ετοιμάζουμε ένα τέτοιο έργο, του οποίου η πρόσκληση θα δημοσιευθεί άμεσα, σημείωσε ο κ. Σαχίνης, παραθέτοντας ένα παράδειγμα μικρής κλίμακας που εφαρμόζεται στο έργο του Ελληνικού από τη Lamda η οποία αντλεί λύματα από τους αγωγούς της ΕΥΔΑΠ για να μετατρέπει σε αρδευτικό νερό για το γκολφ και το πάρκο.
Η ΕΥΔΑΠ και η σωτηρία των ΔΕΥΑ
Κλείνοντας, ο κ. Σκυλακακης ανέφερε τη σημασία των μεταρρυθμίσεων στη διαχείριση του νερού, επισημαίνοντας ότι οι πάροχοι νερού πρέπει να έχουν πρόσβαση σε δανεισμό προκειμένου να εκτελούν τα αναγκαία έργα. «Αυτή τη στιγμή έχω αιτήματα έργων μόνο για ύδρευση 6 δισεκ. ευρώ (χωρίς τις δαπάνες για τεταρτοβάθμια επεξεργασία λυμάτων) μόνο από τις Δημοτικές Εταιρείες Ύδρευσης – Αποχέτευσης (ΔΕΥΑ), δηλαδή όχι από ΕΥΔΑΠ και ΕΥΑΘ. Οι διαθέσιμοι πόροι από το ΕΣΠΑ είναι κάτω από 500 εκατ. ευρώ ενώ δημοσιονομικά, πόροι από το ΠΔΕ δεν υπάρχουν», τόνισε.
Και κατέληξε: «Στη μεταρρύθμιση που φέρνουμε η οποία πρέπει να ψηφιστεί μέχρι τέλος του χρόνου υπάρχει ένα βασικό χαρακτηριστικό. Έχουμε 250 εκατομμύρια (σ.σ. από τα υπερέσοδα των προμηθευτών που θα διατεθεί σχεδόν αποκλειστικά για τις πληρωμές μέρους των οφειλών των ΔΕΥΑ προς τη ΔΕΗ) για να ξεκινήσουν οι ΔΕΥΑ με λιγότερα χρέη.
Οι τεράστιες επενδύσεις για το νερό δεν μπορούν να γίνουν με δημόσιους πόρους συνεπώς η επιλογή που θα έχει -ειδικά σε περίοδο λειψυδρίας- η τοπική αυτοδιοίκηση είναι είτε να τις κάνει με δικούς της πόρους, δηλαδή των δημοτών, που και αυτό είναι ανέφικτο ή να τις κάνει με δανεισμό οπότε ό,τι λύσεις έχουμε πρέπει να αφορούν την δανειακή αξιοπιστία έναντι των τραπεζικών ιδρυμάτων».
Πηγή: https://www.ot.gr/