Είμαστε τον πρώτο χρόνο της μεταπολίτευσης όταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής επιχειρώντας να εμφυσήσει αέρα ουσιαστικής ανανέωσης στην Ελληνική Ραδιοφωνία, αξιοποιεί τη φιλική σχέση που διατηρεί με το Μάνο Χατζιδάκι πείθοντάς τον να αναλάβει τη θέση του Διευθυντή Ραδιοφωνίας. Η κόντρα του κορυφαίου συνθέτη με την υπάρχουσα αντίληψη δεν αργεί να έρθει και σύντομα ξεσπά κόντρα με τον Γενικό Γραμματέα Τύπου και Πληροφοριών Γιάννη Λάμψα που συνεχίζεται όταν ο τελευταίος αναλαμβάνει τη θέση του Γενικού Διευθυντή στην ΕΡΤ.
Όλα ξεκινούν όταν ο Λάμψας απολύει τον ράδιο-σκηνοθέτη Γιώργο Χριστοδουλάκη χαρακτηρίζοντας την εκπομπή του “Χάπενινγκ” στο Δεύτερο Πρόγραμμα απαράδεκτη, όταν σε αυτή ακούγονται οι παρακάτω στίχοι ενός τραγουδιού του Γιάννη Λογοθέτη που τραγουδά ο Δημήτρης Πουλικάκος: “Πάρε μου πια πίπα δώρο γλυκιά μου, για τα γενέθλιά μου”. Στις 17 Σεπτεμβρίου 1975 ο Χατζιδάκις στέλνει δήλωση στις εφημερίδες στην οποία κατηγορεί τον Γιάννη Λάμψα για ουκ ολίγα πράγματα :
“Έδειξε ανεκδιήγητη συμπεριφορά στο συνεργάτη της Ραδιοφωνίας κ. Χριστοδουλάκη. Στερείται κύρους και σοβαρότητας. Η Γενική Διεύθυνση μειοδοτεί συνεχώς την ώρα που αναδιοργανώνεται εκ βάθρων η ΕΡΤ. Πρέπει να αποσαφηνιστούν πια τα ποσά που παίρνουν ο Γενικός Διευθυντής και οι συνεργάτες του, και τα ποσά που παίρνουν οι συνεργάτες του Μάνου Χατζιδάκι”. Παράλληλα ο τελευταίος καταγγέλλει στον υπουργό Προεδρίας “τρικλοποδιές» στο έργο του που δεν τον αφήνουν να αναμορφώσει την ΕΡΤ όπως αυτός νομίζει.
Από την πλευρά του ο Λάμψας αφήνει να διαρρεύσουν στοιχεία σύμφωνα με τα οποία ο Χατζιδάκις ζημιώνει οικονομικά το ίδρυμα της ΕΡΤ. Το τέλος δεν αργεί να έρθει όταν μετά από λίγες ημέρες ο Λάμψας καθαιρεί τον συνθέτη από τη θέση του Διευθυντή Ραδιοφωνίας, με τις προσπάθειες του Ροβήρου Μανθούλη για συμβιβασμό των δύο πλευρών να πέφτουν στο κενό. Ο συνθέτης φεύγει από την ΕΡΤ για να επανέλθει σε αυτή στη συνέχεια με το Τρίτο Πρόγραμμα στο οποίο είναι αυτόνομος με τα γνωστά σε όλους αποτελέσματα, ενώ η πρώτη περίοδος του στην ΕΡΤ τελειώνει με τραγελαφικό τρόπο.
Επειδή ο Τύπος στη διαμάχη αυτή παίρνει σύσσωμος το μέρος του Χατζιδάκι, ο Λάμψας για “αντιπερισπασμό” ζητά από την Γενική Συνέλευση υπαλλήλων της ΕΡΤ ψήφισμα στήριξης της διοίκησης. ΄Όταν ο σύλλογος μετά από πολλές διαφωνίες το εγκρίνει ο Γενικός Γραμματέας μη θεωρώντας το ιδιαίτερα “θερμό” ζητά ένα κολακευτικότερο που το παίρνει ομόφωνα από τη νέα γενική συνέλευση των εργαζομένων…
Σε συνέντευξή που δίνει το 1981 ο Χατζιδάκις στην εφημερίδα “Εγνατία” παρ’ ότι έχουν περάσει έξι χρόνια από τότε δεν δείχνει να ξεχνά τις διαφωνίες του με τον Λάμψα και απαντά στην ερώτηση του Σωτήρη Κακίση :“Αν δεν απατώμαι, με τον κ. Λάμψα είχατε έρθει σε αντίθεση τον καιρό που ήταν Γενικός Διευθυντής της Ε.Ρ.Τ :
“Όχι σε αντίθεση απλώς, αλλά σε πλήρη διάσταση. Ποτέ Μου δεν είχα εκτιμήσει την παρουσία του στην Ε.Ρ.Τ σαν θετική, και δε θα ξεχάσω ποτέ, όταν έφυγε σχεδόν δια της βίας πιεζόμενος απ’ την κυβέρνηση, που ’κανε εκείνη την κατάπτυστη κυριολεκτικά δήλωση “ανεξαρτησίας”, ότι δήθεν διαλέγει την ελευθερίαν σαν άλλος Σολτζενίτσιν και “αποχωρεί διότι δεν ήταν ελεύθερος να ενεργεί κατά βούλησιν”. Και το πιο σημαντικό: αυτός υπήρξε ο κύριος υπεύθυνος για το νέο οργανισμό της Ε.Ρ.Τ που συνετέθη με το πιο οπισθοδρομικό, αντιδραστικό και δημοσιοϋπαλληλικό πνεύμα. Τόσο που σήμερα να μη μπορεί να λειτουργήσει πλέον κατ’ ουδένα τρόπο με όσες καλές προθέσεις ή προϋποθέσεις κι αν υπάρξουν. Όχι, με τον κ. Λάμψα δεν έχουμε τίποτα κοινό, εκ γενετής, και φυσικά ούτε και κοινή ιδεολογία”.