Οταν ο σκηνοθέτης και σεναριογράφος Τομ Γκόρμικαν προσέγγισε τον Νίκολας Κέιτζ για να πρωταγωνιστήσει στην ταινία «The unbearable weight of massive talent», που κάνει πρεμιέρα στις ΗΠΑ την ερχόμενη Πέμπτη, ο γνωστός πρωταγωνιστής αρνήθηκε. «Απέρριψα την πρότασή του τρεις ή τέσσερις φορές», λέει ο Κέιτζ.
Στην ταινία ο Αμερικανός ηθοποιός παίζει τον εαυτό του. Είναι ο ηθοποιός Νικ Κέιτζ, έχει χρεοκοπήσει και έχει απελπιστεί. Μέχρι που φτάνει στα χέρια του μια πολύ δελεαστική πρόταση. Ενας πλούσιος, που είναι μεγάλος θαυμαστής του, τον καλεί στην Ισπανία για να παρευρεθεί στο πάρτι των γενεθλίων του. Η αμοιβή του είναι 1 εκατομμύριο δολάρια.
Ο Νικ δέχεται την πρόταση και μεταβαίνει στην Ισπανία, αλλά εκεί τον περιμένει μια σειρά από περιπέτειες, καθώς ο πάμπλουτος θαυμαστής του αποκαλύπτεται ότι είναι ένας διαβόητος έμπορος όπλων που έχει στοχοποιηθεί από τη CIA. Καθώς οι δυο τους προσπαθούν να αποφύγουν τη σύλληψη, ο Κέιτζ αναπαριστά σκηνές από παλαιότερες ταινίες του, όπως την «Ατίθαση καρδιά», το «Αφήνοντας το Λας Βέγκας» και το «Αδίστακτα πρόσωπα».
Επιστολή λατρείας
Ο σκηνοθέτης της ταινίας επέμεινε και, τελικά, τον έπεισε να πρωταγωνιστήσει στέλνοντάς του μια επιστολή λατρείας. «Εκεί πείσθηκα ότι σκοπός του δεν ήταν να κοροϊδέψει το ποιος είμαι και τι έχω κάνει στη ζωή μου. Κατάλαβα ότι έτρεφε σεβασμό και ενδιαφέρον για τη δουλειά μου. Ομως, ακόμη και σήμερα δεν έχω καμία διάθεση να δω την ταινία», υποστηρίζει ο Νίκολας Κέιτζ, που μόλις πέρυσι υπέγραψε μια σπουδαία ερμηνεία στην ταινία «Pig», για την οποία άκουσε πολλά κολακευτικά σχόλια από κοινό και κριτική. «Πρώτα απ’ όλα», λέει ο Κέιτζ, «ποτέ δεν κάνω κάτι αν δεν λάβω υπόψη μου τον παράγοντα οικογένεια. Οταν έπαιρνα διαζύγιο από την Πατρίσια Αρκέτ, το 2001, δεν υπήρχε περίπτωση να αφήσω τον γιο μου για να πάω να κάνω γυρίσματα για τρία χρόνια στη Νέα Ζηλανδία, για παράδειγμα. Ηταν επιλογή μου να βρίσκομαι πάντα στο Λος Αντζελες για να είμαι κοντά στον γιο μου», λέει και προσθέτει: «Επίσης, δεν είμαι τύπος που βρίζει διαρκώς, όπως γίνεται στην ταινία. Περνάω πολλές στιγμές ηρεμίας στο σπίτι με τη γάτα μου, διαβάζοντας. Ομως, θέλει κανένας σκηνοθέτης να τα δείξει αυτά; Οχι, βέβαια», τονίζει.
Ο ηθοποιός μιλάει στις συνεντεύξεις του και για τη σχέση του με το Χόλιγουντ, που έχει διαρραγεί εδώ και κάποια χρόνια, με αποτέλεσμα να παίζει σε όλο και λιγότερες ταινίες μεγάλου προϋπολογισμού και να τον συναντάμε πιο συχνά ακόμα και σε ταινίες που διανέμονται κατευθείαν σε πλατφόρμες και DVD χωρίς να προβάλλονται στη μεγάλη οθόνη. «Κάποια στιγμή ξεκίνησα να διαβάζω Φιλοσοφία. Σταμάτησα να πηγαίνω στα πάρτι και τις απονομές, δεν με ενδιέφερε πια να πουλήσω τον εαυτό μου. Επιθυμούσα μια ζωή με περισσότερη πληρότητα. Την ίδια περίοδο γύρισα τρεις ταινίες που δεν πήγαν καλά εμπορικά, τον “Υποψήφιο μάγο”, το “Drive angry” και το “Ghostrider”, και κάπως έτσι οι δρόμοι μου με το Χόλιγουντ χώρισαν αμοιβαία», λέει. Αυτό, βέβαια, δεν σήμαινε και το τέλος της καριέρας του, καθώς, όπως προσθέτει, «το τηλέφωνο δεν σταμάτησε να χτυπάει και είχα την ευκαιρία πλέον να στραφώ στις ανεξάρτητες παραγωγές, εκεί από όπου προέρχομαι. Και, έτσι, συνέχισα να εργάζομαι».
Χρεοκοπία
Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι γυρίζει τη μία ταινία μετά την άλλη, χωρίς να φαίνεται εκ πρώτης όψεως ότι προσφέρει κάτι στον εαυτό του σε καλλιτεχνικό επίπεδο. «Μετά τη χρεοκοπία που βίωσα το 2009, αποφάσισα ότι θα δούλευα όσο περισσότερο μπορούσα για να ξεπεράσω εκείνη την κατάσταση. Το μότο μου είναι το εξής: “Δεν έχω καριέρα, έχω δουλειά”. Δεν θέλω να είμαι ο τύπος που τον βρίσκεις διαρκώς ξαπλωμένο στην πισίνα του να πίνει όλη μέρα. Το έκανα και αυτό, αλλά ύστερα από δυο-τρεις μέρες συνειδητοποιείς ότι δεν είναι υγιεινό σε καμία περίπτωση. Τώρα ξυπνάω νωρίς το πρωί, γυμνάζομαι, ταΐζω τα κατοικίδιά μου, ενημερώνομαι για την επικαιρότητα και τρέχω στη δουλειά. Οταν είμαι σε γύρισμα, είμαι πολύ συγκεντρωμένος και συνεργάζομαι με τους συναδέλφους μου. Είναι πολύ σημαντικό για εμένα, όταν εργάζομαι, να διατηρούμαι σε καλή φυσική και πνευματική κατάσταση».