Ασφαλιστικό: Από το ΙΚΑ στον ΕΦΚΑ ένα χάος δρόμος… Όσα χρόνια και αν περάσουν, όσες κυβερνήσεις και αν αλλάξουν, πολλές καταστάσεις μένουν ίδιες και απαράλλακτες. Ευθύνες πολλές, αλλά η δικαιολογία μένει πάντα η ίδια. Φταίει ο προηγούμενος. Όποιος αναλαμβάνει τηn «καυτή πατάτα», του υπουργείου Εργασίας, ξέρει που θα ρίξει τις ευθύνες. Ωστόσο, το κακό είναι ότι την πληρώνουν πάντα όσοι δεν φταίνε. Δηλαδή οι ασφαλισμένοι.
Πριν από μερικές ημέρες η ηγεσία του υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, υπό τον Κωστή Χατζηδάκη, παρουσίασε τις δράσεις πολιτικής που θα χρηματοδοτηθούν με το ποσό μαμούθ των πέντε δισ. ευρώ, εκ των οποίων 2,6 δισ. ευρώ μέσω του Ταμείου Ανάκαμψης.
Το ποσό αυτό θα διατεθεί από το υπουργείο για τον εκσυγχρονισμό του e-ΕΦΚΑ και την ταχύτατη έκδοση των συντάξεων, τη χρηματοδότηση προγραμμάτων απασχόλησης για ανέργους, επανασχεδιασμό της επαγγελματικής κατάρτισης και εφαρμογή αναλόγων προγραμμάτων, την καθιέρωση στην πράξη της ψηφιακής κάρτας εργασίας και θέσπιση εργαλείων κοινωνικής προστασίας για άτομα με ειδικές ανάγκες.
Βέβαια, τον «εκσυγχρονισμό» του δημόσιου οργανισμού για ταχύτατη έκδοση συντάξεων τον ακούμε από το… μακρινό 1990.
Πολλά τα λάθη που οδήγησαν στην κατάρρευση του ασφαλιστικού συστήματος, αλλά δεν διορθώθηκαν. Υποσχέσεις για δράσεις, εκσυγχρονισμό, ανακοινώνονταν από τους αρμόδιους υπουργούς και πριν από… τριάντα χρόνια. Και αν αναρωτιούνται, κυρίως οι νέοι, γιατί φτάσαμε εδώ που φτάσαμε ας πάμε στην δεκαετία του ’80 και του ’90 να δούμε κάποια χαρακτηριστικά λάθη που οδήγησαν στην κατάσταση που είμαστε σήμερα.
Οι νεότεροι ούτε που θα μπορούσαν να φανταστούν ότι με μόλις 5 χρόνια ασφάλισης θα μπορούσες να πάρεις σύνταξη… Και όχι μειωμένη αλλά πλήρη!
Τον Μάρτιο του 1981 ασφαλισμένοι με 5 χρόνια, λιθογράφοι στο επάγγελμα, μπορούσαν να βγουν με πλήρη σύνταξη από τα 35 τους. Ναι, καλά διαβάζετε… Στα 35 με πλήρη σύνταξη. Οι νέοι ασφαλισμένοι πρέπει να δουλεύουν, για να πάρουν πλήρη σύνταξη στα 62, για 40 χρόνια.
Άλλο ένα τρανταχτό παράδειγμα είναι οι συντάξεις που δίνονταν τη δεκαετία του 1990 στις μητέρες με τρία παιδιά. Οι συγκεκριμένες γυναίκες έβγαιναν σε σύνταξη στα 45 τους, με 20 χρόνια προϋπηρεσίας. Συνταξιούχοι ετών 45…. Οι τρίτεκνες μητέρες μάλιστα λάμβαναν, και λαμβάνουν, σύνταξη 110% του τότε μισθού τους…
Ασφαλισμένες μητέρες στο Δημόσιο ανεξαρτήτου χρόνου ηλικίας, βγαίναν στη σύνταξη με 15ετία. Οι αριστούχες λοιπόν του Λυκείου που έμπαιναν πχ. σε μία τράπεζα με το σχετικό απολυτήριο στα 18 τους χρόνια, και αποκτούσαν και ένα παιδί, μπορούσαν να πάρουν σύνταξη στα 33 τους χρόνια!
Αυτά είναι κάποια παραδείγματα για το πώς και γιατί φτάσαμε στο σήμερα.
Κάθε χρόνο ερχόμαστε πιο κοντά στις συντάξεις με «ένα πάτημα κουμπιού», με ένα «κλικ»… Αλλά στην ουσία, όχι μόνο ένα κλικ δεν φτάνει αλλά η ταλαιπωρία των ασφαλισμένων που αναμένουν να πάρουν την οριστική τους σύνταξη μπορεί να φτάνει ακόμα και τα 5 χρόνια. Και δεν είναι μία ή δύο περιπτώσεις, είναι εκατοντάδες!
Ο ΕΦΚΑ ξεκίνησε τη λειτουργία του το 2017 και αντί η κατάσταση, όσον αφορά την εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων, τη μείωση των εκκρεμών αιτήσεων συνταξιοδότησης και τις συνθήκες εργασίας του προσωπικού, να βελτιώνεται, χειροτερεύει.
Η συγχώνευση στον ΕΦΚΑ των 8 ασφαλιστικών Ταμείων δεν έκανε χειρότερες τις γραφειοκρατικές κληρονομιές ούτε αύξησε τις καθυστερήσεις, απλά τις ανέδειξε. Ενέταξαν το ΕΤΕΑΕΠ στον ΕΦΚΑ, ο οποίος δεν μπορεί να επιτύχει τη διαλειτουργικότητα των πληροφοριακών συστημάτων των οκτώ Ταμείων που εντάχθηκαν σε αυτόν και δεν εισακούστηκαν εργατολόγοι και άνθρωποι της δημόσιας ασφάλισης, οι οποίοι διατύπωναν την άποψη ότι πρώτα θα έπρεπε να εξομαλυνθεί η κατάσταση στον ΕΦΚΑ, να μειωθούν οι εκκρεμείς αιτήσεις συνταξιοδότησης, και μετά να επιχειρηθεί η ένταξη του ΕΤΕΑΕΠ.
Αξίζει να σημειωθεί πως το έλλειμμα εκτοξεύτηκε στα 400 εκατ. το πρώτο εξάμηνο του 2021 στις κύριες συντάξεις!