Η αποτίμηση της επίσκεψης Μπλίνκεν στην Αθήνα… Τα θετικά, τα λιγότερο θετικά… και τα τύπου «Πόντιου Πιλάτου»…

Βλέποντας κάποιος το twitter του ΥΠΕΞ των ΗΠΑ αντιλαμβάνεται πλήρως ότι το ταξίδι που έκανε στην Αθήνα ήταν όχι απλά μία τυπική ή εθιμοτυπική επίσκεψη λόγω γεγονότων και πολιτικών εξελίξεων που επίτασσαν την πραγματοποίησή του, αλλά ήταν ένα πολύ καλά οργανωμένο ταξίδι κατά το οποίο οι ΗΠΑ ήθελαν να επαναβεβαιώσουν τις ισχυρές σχέσεις των δύο κρατών που εδώ και δύο χρόνια έχουν φτάσει στο απόγειό τους… Ποτέ άλλοτε, ο κ.Μπλίνκεν δεν είχε αναρτήσει τόσες φωτογραφίες από κάποιο ταξίδι του, συγχρόνως δε, με σχολιασμούς που τις συνόδευαν που κάθε άλλο παρά παρέπεμπαν σε στείρα γλώσσα εργασίας…

Αλήθεια, ο Μπλίνκεν και η αμερικανική διπλωματία περίμεναν κάτι λιγότερο από την ελληνική πλευρά, όταν ιδίως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έδειξε τις προθέσεις της από το πρώτο μάλιστα διάστημα της διακυβέρνησης της και μάλιστα επιβεβαιώνοντας εκ νέου τις προθέσεις της, τασσόμενη δίπλα στις αμερικανικές θέσεις από την πρώτη στιγμή του Πολέμου στην Ουκρανία; Άλλωστε, ο Αμερικανός ΥΠΕΞ έκανε ιδιαίτερη μνεία στην στάση του ελληνικού Κράτους που χωρίς “ναι μεν, αλλά”, πήρε συγκεκριμένη και ξεκάθαρη θέση…

Όχι, ο Μπλίνκεν και οι γραφειοκράτες της Ουάσιγκτον γνωρίζουν καλά την Ελλάδα ως Κράτος και ιδίως τις προθέσεις της σημερινής κυβέρνησης, η οποία έχει επιδείξει σοβαρότητα σε όλα τα στάδια της πολιτικής πορείας της από το 2019 που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας μέχρι σήμερα, σε σημείο μάλιστα που από ουραγός της τελευταίας δεκαετίας, να καταστούμε κράτος ρυθμιστής για την αρχιτεκτονική ασφαλείας της περιοχής μας…

Σε αυτό φυσικά, εκτός από τις αποφάσεις που έλαβε η ελληνική κυβέρνηση, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι καταλυτικό ρόλο διαδραμάτισε ο επικεφαλής των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας, στρατηγός Φλώρος που μετά από ένα χρονικό διάστημα τεσσάρων σχεδόν χρόνων (2016-2019) με όχι και τόσο ενθαρρυντικές εξελίξεις για αυτές, τους ξαναέδωσε την αξιοπρέπεια που της πρέπει…

Ο Αμερικανός ΥΠΕΞ ουσιαστικά και με αφορμή τον σεισμό στην Τουρκία, δεν ήρθε για να δει τις προθέσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη ως προς τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την σχέση των δύο χωρών, αλλά για να διερευνήσει το επίπεδο των σχέσεων και προθέσεων της επόμενης ημέρας, στην περίπτωση που στην Ελλάδα αλλάξει η κυβέρνηση… Οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις βρίσκονται στο καλύτερό τους σημείο και μάλιστα μετά από πάρα πολλές δεκαετίες, και φυσικά μία σχετική ανασφάλεια εκ μέρους ενός ισχυρού κράτους όπως η ΗΠΑ είναι δικαιολογημένη, όταν μία χώρα με τη γεωπολιτική και γεωστρατηγική σημασία της Ελλάδας βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο…

Οι δύο χώρες από το 2019 μέχρι και σήμερα, έθεσαν σε νέα βάση τις σχέσεις τους, προχώρησαν με γνώμονα την αμοιβαία εμπιστοσύνη, επένδυσαν με σοβαρότητα αλλά και ωριμότητα στην επίλυση θεμάτων κεφαλαιώδους σημασίας για την ασφάλεια και την σταθερότητα της περιοχής, με τη χώρα μας να καταφέρνει να κερδίσει την εμπιστοσύνη των ΗΠΑ που πλέον μας αντιλαμβάνεται ως το νέο γεωπολιτικό κόμβο της ΝΑ Μεσογείου και ευρύτερα της ανατολικής περιφέρειας του ευρωατλαντικού χώρου…

Το ταξίδι του Μπλίνκεν λοιπόν είχε ως μοναδικό στόχο και με αφορμή τον καταστροφικό σεισμό στην Τουρκία, να εδραιώσει τα περισσότερα δυνατά οφέλη από τη Διπλωματία της περιοχής… Και εν ολίγοις ο κ. Μπλίνκεν κατόρθωσε, βλέποντας μία Τουρκία κλονισμένη αναμφισβήτητα, να την επαναφέρει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με την Σουηδία και τη Φινλανδία, με ακαταμάχητο δέλεαρ και “τυράκι” την τόσο απαραίτητη οικονομική βοήθεια για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης από τους σεισμούς νοτιανατολική περιφέρειάς της.

Φυσικά, οι ΗΠΑ δεν έκρυψαν ποτέ ότι ήταν, είναι και θα παραμείνουν ο επιτήδειος “Πόντιος Πιλάτος” των Ελληνοτουρκικών σχέσεων και αυτό φάνηκε και από το γεγονός, ότι στην κοινή συνέντευξη τύπου των ΥΠΕΞ Ελλάδας και ΗΠΑ, ο κ. Μπλίνκεν έδειξε πρόσωπο συναίνεσης και κατανόησης προς την τουρκική πλευρά (ενδεχομένως και το πιο πιθανό οι σεισμοί να αποτελούν και μια πρώτης τάξεως δικαιολογία), λέγοντας ότι ακόμα και τα σοβαρά ζητήματα που αφορούν τις αμερικανοτουρκικές σχέσεις τα αφήνουν προς το παρόν στην άκρη…

Ωστόσο, το ζήτημα δεν είναι πώς οι ΗΠΑ χειρίζονται τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και τι προσδοκούν από αυτό το ιστορικά ιδιότυπο δούναι και λαβείν, αλλά πώς η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση χειρίζεται τα εθνικά μας συμφέροντα, τη διπλωματία, τους στόχους της και τι προτάσσει για την υπεράσπισή τους… Εάν η χώρα μας έχει τις κόκκινες γραμμές της, όπως άλλωστε, ο κ.Μητσοτάκης τις έκανε αισθητές στον Αμερικανό ΥΠΕΞ, τις οποίες μάλιστα ο τελευταίος τις αποδέχθηκε δηλώνοντας το σεβασμό του προς αυτές, δεν μπορεί κανένα κράτος να μας αναγκάσει να παρεκκλίνουμε από αυτές, πολλώ δε μάλλον όταν η χώρα αυτή έχει σχηματίσει την άποψη ότι είμαστε ένα σοβαρό και αξιόπιστο Κράτος που μπορεί να στηριχθεί πάνω μας… και είναι πολύ σημαντικό όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο!

Η αμερικανική διπλωματία διαπίστωσε ότι με την τωρινή Ελλάδα μπορεί να μιλήσει σοβαρά, να δημιουργήσει συνθήκες περαιτέρω εμβάθυνσης της συνεργασίας (άλλωστε υπογράφηκε πανηγυρικά η 4η Συμφωνία ελληνοαμερικανικού στρατηγικού διαλόγου) και να την εμπιστευτεί, όπως άλλωστε ήδη πράττει με την διαρκή ενίσχυση των ελληνοαμερικανικών στρατιωτικών σχέσεων, η οποία υποστηρίζει και αναβαθμίζει με απτό και συγκεκριμένο τρόπο την παρουσία των ΗΠΑ στην ανατολική περιφέρεια της περιοχής ευθύνης του ΝΑΤΟ!

Και θα κλείσω με το πλέον χαρακτηριστικό αποχαιρετιστήριο μήνυμα στο twitter του Αμερικανού ΥΠΕΞ για την επίσκεψή του στην Ελλάδα: “Αναχωρώ από την Αθήνα μετά από έναν επιτυχημένο γύρο του Στρατηγικού Διαλόγου ανάμεσα σε ΗΠΑ και Ελλάδα… Ευχαριστώ τους Έλληνες οικοδεσπότες και την αμερικανική πρεσβεία για την επιτυχημένη επίσκεψη”… νομίζω ότι δεν χρειάζεται κάτι άλλο, για να αντιληφθούμε τη σημασία και τα αποτελέσματα της επίσκεψης Μπλίνκεν!

* Η Άννα Κωνσταντινίδου είναι Ιστορικός- Διεθνολόγος, Διδάκτωρ Δημοσίου Δικαίου & Πολιτικής Επιστήμης της Νομικής Σχολής ΑΠΘ, Επιστημονική Συνεργάτιδα του ΑΠΘ, διδάσκουσα στην Ανώτερη Διακλαδική Σχολή Πολέμου (ΑΔΙΣΠΟ) και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας (ΣΕΘΑ).